مازندران، سرزمین هزار رنگ و بی مثال، شهرستان‌های زیبا و توریست‌پذیری دارد که هر ساله چشم‌های زیادی را به سوی خود جلب می‌کنند. رامسر و بابلسر، چالوس و فریدون‌کنار، محمودآباد و تنکابن تنها گوشه‌ای از زرق و برق این استان درخشان است. «نور» یکی از این شهرستان‌های زیبا می‌باشد که جاذبه‌های وصف ناپذیری را در دل خود جای داده است. اغلب گردشگران این منطقه از مازندران با اجاره ویلا در نور اقامت می‌کنند و سفر خود را با بازدید از مناطق چشم‌نواز اطراف نور خاطره‌انگیز می‌نمایند. برای افرادی که به نور سفر می‌کنند بسیاری از نقاط دیدنی و تفریحی این شهر ناشناخته است. البته جاذبه‌های نور آن‌قدر زیادند که تمامشان را نمی‌توان در یک سفر چند روزه تجربه کرد. دریاچه الیمالات یکی از این ناشناخته‌های وصف ناپذیر است که بسیاری از گردشگران، آن را از قلم می‌اندازند. این در حالی است که مسیر الیمالات بسیار نزدیک به شهر است و در طول مسیر تا چشم کار می‌کند جنگل و درخت و سرسبزی دیده می‌شود.
بیایید به همراه میزبون به الیمالات، این زیبای ناپیدا سری بزنیم.
دریاچه الیمالات کجاست؟
در ۸ کیلومتری مسیر نور به چمستان، در جنوب دو راهی روستای کارگرکلا و در آغوش جنگل سحرآمیز کشپل با درخت‌های سر به فلک کشیده‌اش دریاچه‌ای قرار دارد به نام الیمالات. در هر فصلی از سال که به دیدار الیمالات بروی بسیار فریبنده و زیبا خودنمایی می‌کند. گرچه بسیاری از مهمانان این دریاچه معتقدند که الیمالات در پاییز زیباترین لباسش را به تن می‌نماید!
سکوت شگفت‌انگیز، نور ملایم خورشید و هوای دل‌پذیر به همراه مناظر باشکوه اطراف دریاچه. می‌بینید؟ همه چیز برای یک گردش به یاد ماندنی مهیاست. البته اگر صبح زود راهی الیمالات شوید مدت زمان بیشتری می‌توانید از سکوت و تنهایی در آغوش این دریاچه مهربان لذت ببرید.
برای رسیدن به این دریاچه مسیر قابل توجهی خاکی است و این خود بیانگر ناشناخته و مهجور ماندن این زیبای خفته در دل جنگل است.
قایق‌هایی که برای قایق سواری در این منطقه در نظر گرفته شده، همگی پدالی هستند. بنابراین می‌توانید از انواع یک نفره تا چهار نفره آن استفاده کرده و حتی به صورت خانوادگی از گردش در دریاچه لذت ببرید.
به دلیل همین مگس‌ها و پشه‌ها بهترین کار این است که کرم‌های ضد حساسیت با خود همراه داشته باشید. اگر قصد ماندن در آنجا را دارید، پاور بانک و همچنین پتو و لباس گرم باخود به همراه داشته باشید تا سرما منطقه شما را اذیت نکند.
اگر دنبال فصل خوبی برای سفر در این منطقه هستید، روی فصل بهار و پاییز حساب کنید. در هر دوی این فصل‌ها هوا خنک بوده و این منطقه در بهترین حالت خود قرار دارد. نه خبری از گرمای جانگداز تابستان است و نه سرما و مسیر یخبندان زمستان شما را اذیت می‌کند.
امکانات اطراف دریاچه
الیمالات به افرادی که به ماهیگیری علاقه دارند ماهی‌های قزل‌آلا و آمور هدیه می‌دهد. در روز سیزده‌بدر بسیاری از مردمی که سیزده خود را در کنار الیمالات در می‌کنند، ماهی‌های قرمز سفره‌های هفت‌سین را در این دریاچه رها می‌نمایند. از این رو اگر در فصل بهار و تابستان به الیمالات بروید در آب زلالش به وفور از این نوع ماهی‌ها خواهید دید.
در گردشگاه الیمالات قسمتی برای پارک ماشین‌ها تعیین گردیده است. از پارکینگ با حدود ۵ دقیقه پیاده‌روی به سمت پایین، تصویر افسونگر جنگل و دریاچه و آسمان ظاهر می‌شود. در کنار دریاچه سنگ‌های بسیار زیبایی وجود دارد که می‌توان دقایقی را روی آن‌ها نشست و از منظره پیش رو لذت برد.
آلاچیق‌هایی برای مسافران در بالای دریاچه در نظر گرفته شده است و هنگام آفتاب بسیار مفید هستند.
همچنین وجود سرویس بهداشتی، سوئیت، کافی‌شاپ و رستوران، فضا را برای یک خاطره خوب آماده کرده است.
در قسمت جنگلی اطراف دریاچه نیز امکان چادر زدن برای گردشگران وجود دارد. البته اگر قصد چادر زدن دارید به نکات مختلفی از جمله وجود پشه‌ها و حشرات توجه داشته باشید و وسایل مورد نیاز را همراه خود ببرید.
در نهایت خاطرات خود را با قایق‌سواری در دریاچه تکمیل کنید. این امکان برای اهالی سفر با پرداخت مبلغ اندکی فراهم شده است.
تنفس در حوالی دریاچه الیمالات
یکی از زیباترین و دل‌انگیزترین جلوه‌های طبیعت ناب و منحصر به فرد ایران زمین دریاچه‌های دلبرانه و باشکوه است. هر دریاچه درست مثل یک قلب تپنده عمل می‌کند که می‌تواند حیات و شادابی را به سایر بخش‌های اطراف خود ببخشد. آیا تا به امروز با نگاهی متفاوت به دریاچه‌ها نگاه کرده‌اید؟ آیا اطراف آن‌ها را با قلب و روح خود به تماشا نشسته‌اید؟ دریاچه‌ها، مخصوصاً دریاچه‌های طبیعی، به تمام محیط دور و بر خودشان شکوه و سرسبزی هدیه می‌کنند. ما آدم‌ها در این سال‌ها که مدام به رشد و پیشرفت و ترقی فکر کرده‌ایم و برای بهترشدن جهان تلاش کرده‌ایم. توانسته‌ایم دریاچه‌هایی مصنوعی بسازیم. همین دریاچه‌های مصنوعی هم توانسته‌اند محیط اطراف خودشان را دل‌انگیزتر از قبل کنند. اما آیا توانسته‌اند آن شکوه و حیات خاص و متفاوت را برای اطراف خود به ارمغان بیاورند! طبیعت باید طبیعی باشد. طبیعت و مظاهر باشکوهش باید از قلب طبیعت بیرون بتراود؛ یا شاید هم از دل آسمان بجوشد. طبیعت باید آسمانی باشد، شاید هم گاهی زمینی باشد. می‌خواهم بگویم طبیعت نباید مصنوعی و دست‌ساز باشد و حالا می‌خواهم بپرسم چرا ما انسان‌ها مدام اصرار داریم مصنوعی همه چیز را بسازیم! حالا دریاچۀ الیمالات یکی از طبیعی‌ترین مظاهر طبیعت است که می‌تواند مقصد گردشگری دوست‌داران طبیعت بی‌همتای خالق متعال باشد. البته همان طور که ذکر شد این دریاچۀ طبیعی برای راحتی ما انسان‌ها به تجهیزات زینت داده شده است. به این ترتیب، ما می‌توانیم با آسایش کامل مهمان این زیبای خفته و وصف‌ناپذیر باشیم. اما وظیفۀ سنگین مراقبت از این جواهر بی‌همتا بر عهدۀ ما است. باید تا می‌توانیم مراقب زیبایی و شکوهش باشیم. البته این قاعده تنها به دریاچۀ الیمالات زیبا نمی‌شود بلکه تمام طبیعت ناب را باید درست مثل چشم‌های‌مان بدانیم و تا می‌توانیم از آن محافظت و مراقبت کنیم. برای مثال مراقب باشیم که حتی کوچکترین تکۀ کاغذ یا پلاستیک از دستمان روی زمین یا داخل آب رها نشود. مراقب باشیم کوچکترین حرکتی از ما سبب نشود که شاخه‌ای ظریف از درختی تنومند و قابل ستایش بشکند یا برگی از روی شاخه‌های سر به آسمان کشیده زودتر از موعد خودش به دلیل وجود ما پایین نیفتد. یا به قول سهراب سپهری مراقب باشیم آب را گِل نکنیم. همان آب لطیفی که روح می‌بخشد به تمام وجود این کرۀ خاکی. آب این دریاچۀ زیبا گوهری ارزشمند است که تک تک نفس‌های تک تک ما آدم‌ها به همان وابسته است. و در آخر اینکه، این زیبای خفته، این دریاچۀ حیات‌بخش، این سرسبزی و شکوه خانه و کاشانۀ موجودات بسیار زیادی است. ما و تمام گردشگران مشتاق که این منطقه را برای سفر و گشت و گذار انتخاب می‌کنیم مهمان آن خواهیم بود. مهمان باید آداب مهمانی را رعایت کند. همان طور که میزبان باید پذیرای مهربان مهمانش باشد. این میزبان خوش‌رو و خوش قلب بهترین میزبان عالم است اما ما مهمانان مشتاق هم باید تا می‌توانیم مراعات زیبایی و شکوهش را کنیم.
