در سال‌های اخیر انسان‌ها در سراسر دنیا اطلاعات و دانسته‌هایشان از همه جا و همه چیز به سرعت در حال تبادل است. این موضوع که اختراع دوربین و به دنبال آن پیشرفت تکنولوژی و صنعت نقش اصلی در این زمینه ایفا کرده است را نباید نادیده گرفت. به عنوان مثال، در گذشته اگر در گوشه‌ای از کره زمین فردی به منطقه‌ای زیبا و بکر سفر می‌کرد و جایی را کشف می‌نمود که تا کنون انسانی آن را ندیده، مدت‌ها طول می‌کشید تا بقیه انسان‌ها در مورد آن مکان اطلاعات به دست بیاورند. این اطلاعات تنها به صورت سمعی بود و از فرد مشاهده کننده سینه به سینه نقل می‌شد و تعداد کمی از مردم موفق به دیدن آن مکان می‌شدند. اما امروز کافیست آن فرد از مکان مورد نظر عکس بگیرد. من و شما در هر گوشه دنیا که باشیم با همان چند عکس خوب می‌توانیم آن مکان را متصور شویم و به نوعی سفری مجازی به آن‌جا داشته باشیم. به راستی اگر کریستف کلمب هنگام کشف آمریکا دوربین داشت و همان لحظه که در آن‌جا حضور داشت می‌توانست عکاسی کند و عکس‌هایش را در فضای مجازی منتشر نماید، چه اتفاقی می‌افتاد؟
عکس‌ها علاوه بر انتقال اطلاعات، حرفهای زیاد دیگری برای گفتن دارند. تنوع اطلاعات، گستردگی رویدادها در سراسر دنیا، وسعت علوم مختلف و علاقه‌مندی‌های گوناگون مردم دنیا و … سبب می‌شود تا همه چیز با سرعتی باور نکردنی فراموش شود و در بایگانی ذهن خاک بخورد. عکس‌ها ثبت تمام آن چیزهایی هستند که انسان‌ها به زودی فراموش خواهند کرد. همین عکس‌ها در آینده تمام آن‌چه روزی فراموش شده است را زنده می‌نمایند.
قدرت هنر عکاسی چیزی فراتر از ثبت یک لحظه یا یک تصویر زیبا از منظره است. عکس‌ها می‌توانند تمام احساسات درونی یک انسان، یکی شیء، یک حیوان و حتی طبیعت را به تصویر بکشند. در هر عکسی می‌توان یک یا چند حس مانندترس، خشم، امید، مهربانی، اندوه و استرس را پیدا کرد.
هنر عکاسی
حقیقت این است که به هر کسی که عکس می‌گیرد و تصویری را ثبت می‌کند، عکاس نمی‌گویند.
عکاسی به معنی ثبت یک تصویر است اما به کسی عکاس گفته می‌شود که توانایی استفاده از قدرت خلاقیت خود را داشته باشد و بتواند از ابزار و امکانات گوناگون برای عکاسی استفاده کند.
یکی عکاس حرفهای فقط از روی ذوق و علاقه عکاسی نمی‌کند. عکاسی شغل و حرفه وی است و در راستای این شغل سخت، در مقایسه با فردی که به عکاسی علاقه‌مند است، وظیفه و رسالتی فراتر دارد. البته این موضوع واضح است که در حرفه و شغل عکاسی، علاقه حرف اول را می‌زند. زیرا اگر علاقه نباشد خلاقیت‌های یک عکاس هرگز نمایان نمی‌شود و سختی‌های این حرفه قابل تحمل نخواهد بود.
عکاسی به سه دسته تقسیم می‌شود. عکاسی علمی، عکاسی صنعتی، عکاسی هنری. هر کدام از این دسته‌ها نیز به شاخه‌های گوناگون و متنوعی تقسیم می‌شوند.
در واقع عکاسی به عنوان یک پدیده علمی ظهور کرد و در ادامه راه به صورت صنعت گسترش یافت و در نهایت به عنوان هنر معرفی شد.
فردی که به شغل عکاسی پرداخته، می‌تواند زمینه فعالیتش در موارد گوناگونی باشد. عکاس طبیعت، عکاسی پرتره، عکاس عروسی، عکاس‌های خبری و ورزشی، عکاسی‌های تبلیغاتی و صنعتی و … هر کدام فنون و ابزار مخصوص به خود را دارند.
تاریخچه عکاسی
نیسفور نیپس اشراف‌زاده‌ای فرانسوی بود که در سال ۱۸۲۶ میلادی نمای بیرون از پنجره اتاقش را با فرایندی به ثبت رساند. این فرایند را هلیوگرافی نام‌گذاری کرد. این عکس امروز عنوان قدیمی‌ترین عکس ثبت شده را به خود گرفته است.
در سال ۱۸۳۷ میلادی لوئی داگر فرانسوی فناوری‌ای را اختراع کرد که یک تصویر مثبت و پایدار را روی صفحه‌ای نقره اندود شده ثبت می‌کرد. وی نام این فناوری را داگروتیپ گذاشت. این شیوه به عنوان اولین شیوه عملی ثبت تصویر در تاریخ عکاسی شناخته شد.
در ژانویه سال ۱۸۳۹ پس از طی تغییراتی در فرایند داگروتیپ، آکادمی علوم فرانسه این شیوه ثبت تصویر را به عنوان اختراعی فنی به ثبت رساند. چیزی نگذشت که دولت فرانسه با آگاهی از اهمیت اختراع داگروتیپ، مقرری ماهانه‌ای برای داگر و شریکش در نظر گرفت. شریک داگر فرزند نیپس بود. دولت از آن‌ها خواست در گردهمایی‌ای که در ۱۹ آگوست در پاریس برگزار می‌شد، شرکت کنند و جزئیات فنی داگروتیپ و نحوه عملکرد این فرآیند را برای عموم مردم شرح دهند.
در همین روز بود که دولت فرانسه عکاسی را به عنوان هدیه‌ای رایگان به جهانیان تقدیم کرد و نخستین رونمایی عکاسی برای عموم مردم در تاریخ ثبت شد. آن روز سرآغاز رشد فن و هنر عکاسی در جهان بود.
تاریخچه اختراع عکاسی رنگی
در زمان‌های قدیم فیلم‌ها و عکس‌هایی که توسط دوربین ثبت می‌شد، تماما به رنگ سیاه و سفید بود و تکنولوژی عکاسی رنگی هنوز پا به دنیای عکاسی نگذاشته بود. تئوری عکاسی رنگی، اولین بار توسط جیمز کلرک ماکسول، فیزیکدان انگلیسی، در تاریخ سال ۱۳۸۳ میلادی مطرح شد. محتوای این نظریه نکات جالبی را بازگو می‌کند. بر طبق نظریه ماکسول نور از سه رنگ قرمز، سبز و آبی ( RGB ) تشکیل شده است. او برای اثبات این نظریه فیلمی از سه لایه مختلف ایجاد کرد که هر لایه آن نسبت به یکی از رنگ‌های قرمز، سبز و آبی حساسیت نشان می‌‌دهند. امروزه ما به راحتی با گوشی‌های موبایل یا دوربین‌های حرفهای عکاسی، عکس‌های سه بعدی رنگی را ثبت می‌کنیم که طرح اولیه این تکنولوژی را مدیون نظریه ماکسول هستیم.
روز جهانی عکاسی
در بسیاری از کشورها ۱۹ آگوست را روز جهانی عکاسی نام‌گذاری کرده‌اند. این روز در ایران مصادف با ۲۸ مرداد ماه است. اما چنین روزی در تقویم رسمی اکثر کشورهای دنیا ثبت نشده و فقط در بین مردم به روز جهانی عکاسی شهرت یافته است.
اولین بار انجمن‌های عکاسی در آمریکا، ۱۹ آگوست که مصادف با اولین رونمایی عکاسی برای عموم است را به عنوان روز جهانی عکاسی پیشنهاد دادند. اما هیچ چیز رسمی نشد. در سال ۱۹۹۱ شورای عکاسی بین‌المللی هند اولین نهادی بود که ۱۹ آگوست را به عنوان روز جهانی عکاسی به صورت رسمی جشن گرفت. از همان زمان تا به امروز کشورهای زیادی این تاریخ را به عنوان روز جهانی عکاسی معرفی کرده‌اند و تعدادی از این کشورها نیز این روز را در تقویم خود به ثبت رسانده‌اند. این رویداد هر سال نسبت به سال گذشته در تقویم تعداد بیشتری از کشورها قرار می‌گیرد.
در روز ۱۹ آگوست سخنرانی‌ها، جلسات نقد و بررسی، گردهمایی‌ها و رویدادهای رقابتی و غیر رقابتی زیادی در زمینه عکاسی در سرتاسر جهان برگزار می‌شود. انجمن‌ها، شوراها، نهادها، گالری‌ها و سایت‌های عکاسی این برنامه‌ها و نشست‌ها را هدایت می‌کنند.
با این اوصاف هنوز هم یک نهاد واحد بین‌المللی وجود ندارد که امور و قوانین رویدادها و برنامه‌های مربوط به روزجهانی عکاسی را رهبری نماید. به همین دلیل عکاسان زیادی در سراسر دنیا هستند که هنوز با چنین روزی آشنایی درست ندارند.
سخن آخر
اختراع ابزار و فنون عکاسی، از مهم‌ترین اختراعات بشر در قرن نوزده بوده است. عکاسی در تمام این سال‌ها فراز و نشیب‌های زیادی را طی کرده و تغییرات بی‌شماری به خود دیده است. سرعت روند تغییرات در هنر و علم عکاسی سبب شده تا نفوذ این صنعت جذاب در بین جوامع مختلف دنیا بسیار زیاد باشد و محبوبیتش روز به روز بیشتر و بیشتر شود.
راستش را بخواهید حرفه عکاسی به بسیاری از حرفه‌های دیگر کمک شایانی کرده است. مثال ساده و عینی این مطلب را می‌توانید در همین میزبون مشاهده کنید! شما می‌خواهید به شهری سفر کنید. خوب می‌دانید که رزرو آنلاین محل اقامت از جنبه‌های گوناگون به نفع شماست، پس تصمیم می‌گیرید تا از طریق سامانه اقدام به رزرو نمایید. در سایت عکس تمام اقامتگاه‌هایی که به شهر مقصدتان مربوط است را مشاهده می‌کنید و اقامتگاه مورد نظر خود را از روی عکس‌ها انتخاب می‌نمایید. به همین راحتی عکس‌ها به شما کمک می‌کنند تا شرایط سفر خود را بهبود بخشید. این تنها یک مثال از هزاران هزار مثالی می‌باشد که صنعت عکاسی به مشاغل دیگر بهبود بخشیده و برای ما بسیار ساده به نظر می‌رسد. اما حقیقت این است که این صنعت راه پر فرازو نشیبی را طی کرده تا امروز این‌چنین خودنمایی کند.
